Put preterivanja : Povest o piscima na drogama (meki povez)

Od Homerove antike do danas pisci su tražili inspiraciju, a čitaoci su se gubili, u svetu mašte obojenom i često preobraženom drogom. Vekovna povezanost književnosti i droge dobija svoj prvi sveobuhvatan tretman u ovom dalekosežnom delu. Oslanjajući se na istoriju, nauku, biografiju, književnu analizu i etnografiju, Markus Bun pokazuje da je koncept korišćenja droge u osnovi interdisciplinaran i otkriva kako tek veze između različitih naučnih područja konfigurišu jedinstvenu istoriju upotrebe svake droge.

U poglavljima o opijatima, anesteticima, kanabisu, stimulansima i psihodelicima, Bun prati istoriju odnosa između pisaca i određenih droga, kao i između ovih droga i književnih i filozofskih tradicija. Pozivajući se na uobičajene osumnjičene od De Kvinsija preko Frojda do Irvina Velša i otkrivajući nove, kao što su Milton, Volter, Toro i Sartr, Pisci na drogama pruža originalnu i ubedljivu analizu „efekta“ svake klase droge – tako Bun povezuje narkotičku zavisnost sa gnostičkom duhovnošću, upotrebu stimulansa sa mašinama za pisanje, anestetika sa transcendentalnom filozofijom, a psihodelika sa problemom samog imaginarnog. „Čitava težina mog argumenta“, tvrdi Bun, „sastoji se u tome da se droge razdvoje jedna od druge, da se ukaže na to da je svaka od njih imala istorijski specifične diskurse koji su s njima dovođeni u vezu“.

Markus Bun je pisac, novinar i profesor engleskog jezika na Univerzitetu Jork u Torontu. Studije evropske književnosti završio je na Univerzitetskom koledžu u Londonu. Za vreme studija je, kako tvrdi, pisao kritike za New Musical Express, pravio kućne žurke i putovao u Njujork, gde se susreo sa sjajnim svetom njujorškog hiphopa, grafita, elektro i drugih plesnih scena.

Po preseljenju u Njujork, počinje da radi kao slobodni pisac. Devedesete godine posvećuje aktivizmu protiv AIDS-a. Kao član Inicijative za istraživanje AIDS-a (danas ACRIA) bio je asistent čuvenom Džozefu Zonabendu.

Doktorirao je komparativnu književnost na Univerzitetu u Njujorku. Iza sebe ima nekoliko studija: In Praise of Copying (2010, Harvard) i Nothing: Three Inquiries in Buddhism (2015, Univerzitet u Čikagu), nastalu u koautorstvu sa Erikom Kazdinom i Timotijem Mortonom, Put preterivanja (2022, Clio).

Od preseljenja u Toronto, nastavio je da piše o muzici za The Vire, te o jogi, budizmu i drugim duhovnim tradicijama za Ascent.