Judejski rat

Delo Judejski rat (De bello Judaico) Josifa Flavija, jednog od najpoznatijih drevnih istoričara, ne predstavlja samo istorijski izvor o velikom ustanku Jevreja protiv Rima (66–73), nego i dramatično svedočanstvo o sudaru religije i politike, stradanja i Božijeg promisla.

Josif, sam učesnik ustanka, vojskovođa u Galileji, kasnije roba pa slobodnog građanina Rima, piše s jedinstvenom pozicijom očevica i preobraćenika, od buntovnika do rimskog građanina i istoričara. Upravo ta dvostruka perspektiva čini njegovo delo istovremeno dragocenim i kontroverznim.

Josif Flavije, premda piše s naklonošću prema Rimljanima (posebno prema caru Vespazijanu i Titu, koji ga i štite), ne skriva tragediju sopstvenog naroda. Njegovo delo ostaje svedočanstvo o tome kako politička nesloga, verski fanatizam i nepromišljeni otpor mogu dovesti do potpunog uništenja.