Dani umiruće sreće

Sve je spremno za proslavu Vilhelmovog devedesetog rođendana: švedski sto, metar Lenjinovih knjiga na polici, zakrivljeni bodež Gojka Mitića, najpoznatijeg vestern glumca Istočne Nemačke, posuda sa Kube, poklon drugova iz Kombinata „Karl Marks“. Cela porodica se okupila da nazdravi „patrijarhu“, čije su grudi iskićene ordenjem a usta puna priča o herojskoj prošlosti.

Vilhelm i njegova supruga, zakleti komunisti, vratili su se iz Meksika 1952. godine da bi dali svoj doprinos izgradnji novog socijalističkog poretka. S druge strane, njihov sin Kurt, emigrant u Moskvi, došao je u Nemačku s gorkim iskustvom gulaga, ali i s verom u mogućnost reforme sistema. Za razliku od dede i oca, Aleksandar ima sasvim drugačija iskustva u domovini, koju nije birao. I dok devedesetogodišnjak započinje još jednu priču o slavnoj prošlosti, ni nakraj pameti mu nije da ga tokom zdravice čeka neprijatno iznenađenje: Berlinski zid je na ivici pada a njegov unuk Aleksandar ne dolazi na proslavu – prebegao je na drugu stranu.

S dirljivom nežnošću i jetkim humorom, Ojgen Ruge zahvata pedeset ključnih godina evropske istorije u blistavoj panorami koja je osvojila čitaoce širom sveta.

Ojgen Ruge (1954, Sosva, Ural, SSSR), pisac, scenarista i prevodilac s ruskog. Sin je istoričara iz Nemačke Demokratske Republike Volfganga Rugea, koga je sovjetska vlast deportovala u logor na Severnom Uralu broj 239. Njegova majka bila je Ruskinja i služila je kao kaplar u Crvenoj armiji tokom Drugog svetskog rata. Nakon što je završio studije matematike na Univerzitetu Humbolt, radio je kao naučni saradnik u Centralnom institutu za fiziku Zemlje pri Akademiji nauka NDR-a. Godine 1986. počeo je da radi u DEFA, studiju za dokumentarne filmove, gde je, između ostalog, napisao scenario za dokumentarac Ono što ostaje – priča jednog običnog koncentracionog logora. Film nikada nije prikazan. U isto vreme počeo je da piše drame. Godine 2011. debitovao je kao romanopisac sa delom Dani umiruće svetlosti. Roman je doživeo ogroman uspeh, osvojio najvažniju književnu nagradu u Nemačkoj – Nemačku nagradu za književnost, bio najprodavaniji nemački roman te godine, s više od milion prodatih primeraka, i preveden na 31 jezik.