U romanu S druge strane, za koji se čini da je ispričan glasovima same prirode, pulsira najbolji Aćaga, pisac koji emocionalno dotiče čitaoce još od svog remek-dela Život u Obabi do danas: autor nam pripoveda o životu i smrti kao o licu i naličju iste pojave, o osećanjima koja nas međusobno povezuju, o senzibilnosti životinja, o nasilju, izopačenosti, izgubljenosti i usamljenosti čoveka.
Jedinstvena pripovest o svima nama, prošlim, sadašnjim i budućim, ispričana kroz priče u ovoj knjizi, satkana je i od niti fantastike, onoga što se događa na maglovitoj granici između jave i sna, halucinacije ili otkrovenja.
Bernardo Aćaga (Asteasu, Baskija, 1951) smatra se vrhunskim predstavnikom baskijske književnosti. Njegova prva zbirka priča Obabakoak (1988), ovenčana je Nacionalnom nagradom za prozu 1989; po motivima nekoliko priča ubrzo je snimljen i film Put za Obabu (Obaba, 2005) u režiji Monća Armendarisa. Potom su usledili romani: Usamljeni čovek (1994), nagrađen Nacionalnom nagradom kritike za prozu na baskijskom; Boje neba (1996); Harmonikašev sin (2003), nagrađen Nagradom kritike 2003. i nagradom Grincane Kavur 2008, po kojem je španski reditelj baskijskog porekla Fernando Bernues snimio istoimeni film i uradio pozorišnu predstavu; Sedam kuća u Francuskoj (2009), finalista Nagrade za stranu fikciju časopisa Independent 2012. i finalista nagrade Oksford Vajdenfeld za prevod 2012; Dani u Nevadi (2014), nagrada Euskadi; roman Kuće i grobnice objavljen je 2020. godine. 2017. godine dobio je međunarodnu nagradu Liber Press za književnost, za integralno književno delo. Dobija Nacionalnu nagradu za književnost, 2019. godine, koju dodeljuje Ministarstvo kulture Španije za stvaralaštvo na španskom jeziku širom sveta za svoje celokupno književno delo. Dobio je i nagradu Liber 2021, koju dodeljuju udruženi španski izdavači, takođe za sveukupno stvaralaštvo na španskom jeziku. Piše poeziju, drame, eseje, priče, romane. Za poeziju je 2003. dobio nagradu Čezare Paveze. Iako je većina njegovih dela napisana i objavljena na baskijskom, ona se mogu čitati i na tridset dva jezika na koja su prevedena. Član je Kraljevske akademije za baskijski jezik od 2006, a od 2010. i Akademije za nauku, umetnost i književnost, u Baskiji.
