Po svom liku

Književna nagrada lista Mond

Od pisca Besede o padu Rima, dobitnika Gonkurove nagrade

Jedne avgustovske večeri, pošto je provela subotu ovekovečujući nečiju svadbu objektivom svog foto-aparata, Antonija šeta lukom Kalvi i sreće grupu pripadnika Legije stranaca. Među njima prepoznaje Dragana, koga je ranije srela, za vreme rata u bivšoj Jugoslaviji. Posle sati i sati strastvenih razgovora, mlada žena, iako preumorna, odlučuje da se vrati na jug ostrva, gde joj se nalazi prebivalište. Na jednoj oštroj krivini njena kola sleću u ponor: Antonija gine na mestu.

U vrelini male crkve gde se održava opelo, slike naviru iz sećanja ljudi bliskih Antoniji, dočaravajući životni put devojke koja je sanjala da postane foto-reporterka, da pomoću slika govori o kretanjima sveta izvan rodne Korzike, koja joj je, sa svojim osobenostima malih zajednica i čarkama između nacionalističkih klanova, od početka bila previše skučena.

Oko Antonijinog života i smrti tkaju se i povesti mnogih drugih života, pune preispitivanja, nedoumica, zaranjanja u sopstvene motive, um i dušu. Bez okolišanja, bez milosti, pisac nam otkriva ljudske porive na potresno jasan i nedvosmislen način; na veoma dubokoj ravni do koje nas vodi, njihovi pojavni oblici se prevazilaze i svakome se omogućava da ih razume i da načela drugih poistoveti sa onima u vlastitom biću.