Optički mediji

U Kitlerovoj medijskoj arheologiji mediji determinišu našu stvarnost, a ljudske promene uslovljene su promenama tehnologije. Svaka informacija, znak na papiru, varijacija napona u električnoj mreži ili impakt u optičkom kablu, materijalna je jedinica koja utiče na konstituciju društvenih odnosa. Autorov tehnokratski materijalizam vodi ka zaključku da mreže tehnologija i institucija dozvoljavaju datoj kulturi da selektuje, skladišti, i procesuira relevantne podatke koje redefinišu čoveka. Pod izgovorom kreiranja nove istorije optičkih medija koja interpretativni primat daje hardveru, autor se kreće od renesansne linearne perspektive, promene optičke percepcije i načina skladištenja slika kroz razvoj mehaničkih uređaja (kamera opskura i lanterna magika), ka konkurentskom odnosu fotografije i slikarstva, ulozi modela mašinske puške u razvoju filmske kamere, obračunu filma i televizije sa drevnim monopolom pisanja i fundamentalnoj promeni statusa knjige. Autor se u završnim poglavljima bavi praksama nove tehnologije, koje izmiču totalizujućim funkcijama simbolizacije, ili, lakanovski rečeno, čiji efekti »imaginarnog« i »realnog« nadilaze potencijal simboličkog opštenja.