O čemu govorimo kad govorimo o putovanju : Prilog kritici teleologije obrazovanja

Ova knjiga je istinski intelektualni gustiš kroz koji se valja probiti. Književni junaci u čijem se karakteru traže osobena shvatanja putovanja su, da nabrojimo samo neke, Homerova lutalica, Čoserovi hodočasnici, Servantesov vitez, Sviftov avanturista, Defoov graditelj, Rusoov učenik, Džojsov skitač, ali i Morelov pobunjenik, pa čak i Rodenberijev svemirski brod, te, konačno, Floberove šeprtlje. Raznovrsne su i filozofske inspiracije, počev od Todorovljeve klasifikacije putnika, Deridine napetosti odlaska i dolaska, Serovog prizivanja figure Hermesa kao boga tumačenja i razumevanja, Delezovog zagovaranje nomadskog mišljenja, Liotarovog opominjanje na pogubnost instrumentalizacije racija do, konačno, Ransijerove pouke o učitelju neznalici. Napor objedinjavanja svih tih misaonih strujanja prohujalih epoha i pulsirajuće savremenosti usredsređuje se na motiv putovanja – ne bi li u njemu iznašao posebnu vrstu naznaka za originalnu interpretaciju. Uprkos kaleidoskopskoj vizuri, celina teksta tako obrazuje jedan jedinstveni trop.

Predrag Krstić je viši naučni saradnik na Institutu za filozofiju i društvenu teoriju Univerziteta u Beogradu i redovni profesor na Fakultetu za medije i komunikaciju Univerziteta Singidunum u Beogradu. Oblasti njegove stručne kompetencije obuhvataju kritičku teoriju, modernu teoriju subjekta, filozofsku antropologiju, filozofiju prosvetiteljstva i filozofiju obrazovanja. Polja njegovog trenutnog profesionalnog interesovanja protežu se od savremene filozofske, društvene, antropološke i obrazovne teorije, preko estetike i književne kritike, do radikalne tekstualne prakse i studija popularne kulture. Pored petnaest teorijskih knjiga i brojnih članaka, monografskih studija i uredničkih priloga u akademskim publikacijama, autor je i dve knjige poezije i jednog romana.

Aleksandar Ostojić je student doktorskih studija Filozofskog fakulteta u Novom Sadu gde je i masterirao 2019. godine sa radom “Clavis universalis kao oslobađanje značenja: Bruno i Lajbnic o beskonačnim mogućnostima saznanja.” za koji je iste godine dobio i nagradu “Dr Zoran Đinđić” za najbolji završni ili master rad iz filozofskih i socioloških nauka. Njegove oblasti interesovanja su filozofija renesanse i moderne(na prvom mestu filozofije Đordana Bruna i Gotfrida Lajbnica) filozofija nauke, filozofija obrazovanja, ali i postmodernistički pristupi, naročito filozofije Mišel Sera i Žil Deleza. Trenutno radi kao istraživač pripravnik na Institutu za filozofiju i društvenu teoriju u Beogradu i kao student demonstrator na Ekonomskom fakultetu Univerziteta u Novom Sadu.