Slušna truba

Roman Slušna truba (1974) verovatno je najpoznatije i najuspelije delo britansko- meksičke slikarke, vajarke i književnice Leonore Karington. Nominalno nadrealistička proza, satkana od gotskog romana, parodija na ezoteričnu i okultnu literaturu (Agripa, Gurđijev) i pastiša, crnohumorno dočarava svet starenja kao drugog detinjstva, punog životinja koje govore, namigujućih opatica, dvojnika, snova pod velom uspomena, uspomena pod prozirnim zavesicama dremke, kao i brojnih drugih zadovoljstava nespokojne, čudesno senilne imaginacije.

Leonora Karington (1917-2011) je na umetničku scenu stupila 1936. godine, kada je kao talentovana devetnaestogodišnjakinja pobegla od sputavajućih zahteva svoje bogate engleske porodice, otišavši sa svojim ljubavnikom Maksom Ernstom u Pariz. Odmah ju je podržao i Andre Breton, oduševljen njenim fantastičnim, mračnim i satiričnim stilom pisanja, kao i njenim interesovanjem za bajke i okultno.
Nakon tragičnih rastanaka izazvanih Drugim svetskim ratom, Leonora je tokom četrdesetih završila u krugu evropskih nadrealista emigranata koji su živeli u Meksiku. Kao bliska prijateljica Luisa Bunjuela, Benžamena Perea, Oktavija Pasa, kao i brojnih drugih nadrealista emigranata i meksičkih modernista, Leonora je bila u samom centru meksičkog kulturnog života, istovremeno zadržavajući svoje evropske veze.
U ovom periodu piše i objavljuje jedno od svojih najpoznatijih književnih dela, roman The Hearing Trumpet (1974), u kojem spaja nadrealizam, feminističku misao i crni humor. Kroz priču o starici koja otkriva tajne skrivene iza zidova staračkog doma, Leonora iznosi oštru kritiku društvenih struktura i patrijarhalnih normi.
Kao slikarka, Leonora Karington je ostavila značajan trag u nadrealističkoj umetnosti, stvarajući dela bogata simbolikom, mitološkim i okultnim motivima. Njene slike često prikazuju fantastične prizore sa antropomorfnim bićima, mističnim pejzažima i složenim kompozicijama koje podsećaju na snove. Inspiraciju je pronalazila u keltskoj mitologiji, alhemiji i tarotu. Među njenim najpoznatijim delima su The Inn of the Dawn Horse, The Temptation of Saint Anthony i The Giantess. Njeno slikarstvo se razvijalo u dijalogu sa meksičkom kulturom i nadrealizmom, ali je, poput njenih knjiga, uvek zadržavalo autentičan izraz, stvarajući svet prepun magije i tajanstvenosti.