Simetrija vrtloga

U protivurečnoj želji za ostvarivanjem stvaralačkog ideala nedorečenosti i nejasnosti, pokazaće se u kojoj su meri u ovom pesništvu još uvek delatni i malarmeovsko-miljkovićevski poetički zahtevi za odlaganjem i sugestijom značenja, a ne kristalnom jasnoćom. Zahtevi jedne tipično simbolističke poetike na koji se sada reverzibilno kaleme i dodatno zahtevi za oživljavanje i afirmaciju poetike čeličnog romantizma u kojoj oživljuju poneki tipično romantičarski stvaralački ideali, motivi, klišei i govorne figure. A baš to stalno dinamičko stvaralačko ukrštanje empirijskog i metafizičkog, stvarnosnog i sentimentalnog, naučenog i domaštanog, čulnog i spiritualnog, daje ovom poetskom govoru značenjsku puninu i veliku simboličku i asocijativnu protežnost. (Mileta Aćimović Ivkov)