Lice od stakla

Sabrane drame Marije Karaklajić, dobitnice Nagrade „Borislav Mihajlović Mihiz“.

Od špijunskog sentimentalnog trilera smeštenog u vreme pred Drugi svetski rat, o čemu čitamo u drami Fausse attaque, mal parer, antimilitarističke drame kakav je Mlečni zub zemlje, preko najpoznatije drame ove autorke, Lice od stakla, u kojoj se prepliću teme nasilja i ljubavi, do postdramskih tekstova Kuća s tri ruke i Pars hostilis Pisane sugestivnim stilom i jezikom, drame Marije Karakljić izvode pred nas i klasične i moderne motive. Na ovoj pozorinici pojavljuju se izbliza sva zamisliva ljudska lica suočena s dramom egzistencije kako u istoriji, tako i u uskomešanoj ljudskoj psihologiji.

Marija Karaklajić, rođena 1978. godine u Kragujevcu, diplomirala je dramaturgiju na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu 2002. godine.
Od 2001. godine radi kao slobodna dramaturškinja u Srbiji, Nemačkoj, Austriji, Švajcarskoj, Holandiji, Sloveniji i Hrvatskoj.
Radi za Fondaciju „S. Fišer“ iz Berlina i prevodi s nemačkog jezika.
Drame: Fausse attaque, mal paré (2000), Mlečni zub zemlje (2002), Lice od stakla (2005), Kuća s tri ruke (2011), Pars hostilis (2016).
Njene drame izvođene su u Srbiji, Nemačkoj i Švajcarskoj. Prevedene su na nemački, engleski, poljski, italijanski i rumunski jezik i objavljene u domaćim i stranim časopisima i antologijama drama.
Dobitnica je nagrade za dramsko stvaralaštvo „Borislav Mihajlović Mihiz“ za 2007. godinu.